W końcu się doczekałam śniegu i po niekąd już żałuję. Całe szczęście w nieszczęściu wszystko skoczyło się dobrze :) 

Ubolewam nad faktem tego, że będę musiała zacząć praktykować to, że będę dodawać zdjęcia tutaj za pomocą telefonu. Jak będę chciała coś dłuższego napisać, powinnam być przy komputerze edytować wpis i pisać, pisać i pisać. Mimo to, nie zrażę się do photobloga :)

Także... Mój żłobkowicz adaptuje się dobrze. Czułam, że będzie ok, lecz cień obaw zawsze jest... Zobaczymy jak będzie jak ja wrócę do pracy...

Ja już oswajam się z myślą, że wracam. Przygotowuję się merytorycznie i dydaktycznie do pracy.

Dziś nawet miałam okazję być chwilę "na starych śmieciach" i cieszę się, że mam taką pracę.

Kocham swoją pracę, nawet jak dzieci są trudne, wszystko mnie wkur**a, i jak mam po prostu pod górkę.

Jak to mówię rozwijać się w tym co się kocha robić i od razu życie jest piękniejsze :)