Mimo upośledzonych kciuków i uciętej nogi, bardzo lubię to zdjęcie :D

Zejście ze Śnieżnych Kotłów w środę 6.01, pstrykał Julek :) 

Ogólnie rzecz biorąc, jest trochę chujowo i niestabilnie. 

Szkoda, bo raptem parę dni temu wszystko było wręcz idealnie, no ale panowanie nad swoim życiem i nad samą sobą ewidentnie nie jest moją najmocniejszą stroną ostatnimi czasy :')

Dla samej siebie bywam nieprzewidywalna, a co dopiero powiedzieć ma moje najbliższe otoczenie... 

Najchętniej wyjechałabym gdzieś daleko, choćby na kilka dni. 

Tylko ja i moje pogmatwane wnętrze. 

Ewentualnie tylko ja i jakaś ultra pozytywna osoba.

Ewentualnie tylko ja i Pies <3 

Bym wyjechała... niestety studia, praca oraz stan konta w tej chwili mówią stanowcze ''nie'' :))

Jutro atakuję Śnieżnik z kimś ważnym dla mnie, z osobą która posiada pewną życiową mądrość i z reguły ma na mnie bardzo dobry wpływ - liczę, że ten jednodniowy wypad w ukochane góry oraz obecność tej osoby przestawią moje myślenie na właściwe tory, bo ono niewątpliwie z nich ostatnio zboczyło :') 

Ten wpis jest dziwny, ale takim już musi pozostać. Tak czuję. 

Życzę Wam miłej nocy i udanego weekendu, 

trzymajcie się ciepło mimo tej zimowej aury! ;)