Chciałbym w tym ostatnim wpisie podziękować tym wszystkim nauczycielom słowa, których mam na półce w postaci płyt.

To dzięki wam pokochałem tą muzykę, wasz unikalny styl przekazywania jej do bitu oraz całą masę pięknych wspomnień z mojego dzieciństwa i dorastania związanych z hip-hopem.

Ta muzyka już na zawsze ze mną zostanie, dzięki wam raperom.

Z szacunku do każdego z Was chciałem uszanować waszą twórczość moim skromnym wkładem w budowanie tej kultury poprzez kupno każdej z płyt.

Jestem mega dumny z tego, że polskich płyt mam około 400, a zagranicznych ponad 100.

To najlepiej świadczy o mojej ogromnej hip-hopowej zajawce.

A moje wpisy na blogu to uboczny efekt tego, co we mnie tkwiło i co sam przekazałem dzięki muzyce, która tak głęboko we mnie utkwiła i tkwi nadal.

Myślę że najwyższy czas jej teraz słuchać aż do śmierci, a tworzenie zostawić tym, którzy robią to jak najlepiej.

Dlaczego?

Z jednej prostej przyczyny!

Ja nie jestem i nigdy nie byłem raperem i nie będę, ale słuchaczem tej muzyki jestem od dziecka, i chcę żeby tak pozostało już na zawsze.

Ale i tak cieszę się że spróbowałem coś samemu stworzyć i upamiętnić to tutaj na blogu w postaci tych ponad dwustu wpisów.

Na koniec napiszę, że moim największym sukcesem w tej kwestii będzie przeżyć życie w taki sposób, abym nie musiał sprzedawać żadnej z tych płyt, by móc sobie zapewnić byt.