Piszę to z perspektywy zwykłego przeciętniaka 

ciesze się, że nim jestem nadal - by chcieć wciąż w przeddzień z rana 

czuć to, co się zaczyna od przekleństwa, bo pora przecież wstawać 

lecz to znak że nie zatrzyma się ten świat, co wciąż ma w planach 

się zmieniać z każdym kolejnym rokiem 

a my ludzie wraz z nim - aby z uciech zadrwić potem 

tak jak ja w tym wierszu, na tak barwny stek słów oprę 

swą tezę, co wgłąb wśród doznań moich tłem wciąż jest - po prostu kocham to życie ciągle!!!