NOC  14/15.12.2022

Spędzamy wieczór w kawiarni

Za mną burza czarnych loków

Za tobą ogromne okno na Poznań

Przypominasz mi jak sie poznaliśmy

Nie pamiętam tego dnia bo

Nie spotkałam cie wtedy po raz pierwszy

Zazwyczaj ja mówię

Przeważnie ty opowiadasz

Zwykle mówimy o uczuciach

Najczęściej opowiadamy o miłości

______________________________________

Opowiadam tę historię w porządku niechronologicznym

czyli zgodnie z moją naturą

w chaosie

______________________________________

Rozbrzmiewa sto lat

Wybrzmiewa twoje imię

Do upijającej się kawiarni

Wpada troje dzieci

Dopadają naszego stołu

I chcą zabrać moje rękawiczki

Wciąż zdezorientowana

staję w ich obronie

Ta scena kończy się

kilkadziesiąt sekund później

Gdy za dziećmi rozbrzmiewa

krzyk właściciela kawiarni

Zapominam jak zamknąć usta

A kiedy znów wiem jak wypowiedzieć słowa

Pytam co właśnie sie stało

Odpowiadasz pytaniem na pytanie

Wstaję by opowiedzieć tę scenę

Rozgrywam pierwszy akt żeby zrozumieć:

Rozbrzmiewa sto lat

Na twoją cześć

Sto lat

to narodziny

Wbiegają dzieci

Trzech chłopców

Jeden z nich zabiera

prezent, który dostałam przed laty

Wyjątkowy prezent

Szczególnie ważny dla mnie

Walczę by dziecko 

Nie odebrało mi czegoś, co kocham

________________________________________ ______________

Przenoszę się w czasie

Do lipca

Do snu w którym wszystko się zaczęło

A we śnie pod sercem

Nosiłam T.woje dziecko

I wracam

do szaleństwa które zapanowało po przebudzeniu

________________________________________ ______________

Dziś siedząc tu

Tuż obok ciebie

Mojego przyjaciela

Wiem

Wiem, że ten sen

był prawdą o latach

Które spędziliśmy w szczęściu

O szczęściu miłości

O szczęściu rodzicielstwa

O szczęściu wspólnoty

O bliskości

O prawdzie

O parze kochanków

Którymi byliśmy

O parze rodziców

Którymi się staliśmy

________________________________________ ______________

Ta scena która rozegrała się na naszych oczach

Opisywała co może się stać w związku, gdy na świecie pojawi się dziecko

Dziecko zabiera mężczyźnie kobietę

Zabiera prezent, największy skarb

________________________________________ ______________

I wtedy zaczynasz opowiadać mi

Naszą zapomnianą historię

Zapisaną w głębi naszych oczu

Na powierzchni dusz

Wewnątrz serc

To opowieść w której jestem księżniczną więc

To opowieść o dawnych czasach

To opowieść o księciu

To opowieść o rycerzu

O przyjaźni

O miłości

O władzy

O społecznym porządku

W tej historii zostaję zaklęta w związku

Bo wypada abym poślubiła księcia

W tej historii tęsknię za miłością rycerza

Bo uosabia wolność, waleczność, przygodę

Bo zawsze tęsknię

Bo zawsze kocham

|o przyjaźni|

W tej historii mimo, że zamieszkujemy różne księstwa

Jesteśmy blisko, dzielimy tajemnice

Również te, których nie powinniśmy

W tej historii książę ma moc i pewność, przewagę, status

W tej historii jest rycerz nieceniący swoich - odwagi i waleczności 

|o miłości rycerskiej|

Jako księżniczka zakochałam się w Twoich oczach

W twojej duszy

w twojej prawdzie

w twoim sercu 

w twoich oczach

w twojej wolności, waleczności i odwadze

Jako księżniczka zostałam przy księciu

Który obdarzony był władzą, wpływami i pieniędzmi

Który miał siłę

siłę charakteru

siłę aby mnie okiełznać

Książę gwarantował bezpieczeństwo

Gwarantował spokój i dobrobyt

Gwarantował stabilność i miłość

Był synonimem męstwa, siły i pewności

|o przyjaźni|

A my całe dekady opowiadaliśmy

opowiadaliśmy sobie o miłości

________________________________________ ______________

jestem wdzięczna <3

że mamy siebie 

tutaj

znowu

i niezmiennie opowiadamy o miłości

ze zdziwieniem spostrzegam jak za każdym razem

zmieniasz moje oczy

jak stoję twardo na betonowej ziemi

jak wznoszę się powoli

by latać z Tobą wysoko

to oczy widzące dane w cyfrach 

to oczy otwarte na wszystko czego mogę dotknąć

te oczy się otwierają

źrenice się rozszerzają

zmieniają w szeroki tunel prowadzący wprost do duszy